Το καπνιστήρι είναι βασικό εργαλείο του μελισσοκόμου και η απρόσεχτη χρήση του είναι μια βόμβα για ένα δάσος με αέρα, το καλοκαίρι. Ο μελισσοκόμος είναι φύλακας του δάσους, φρουρός του και είναι θλιβερό να κατηγορείται ο ίδιος για την πρόκληση τόσο καταστροφικών πυρκαγιών. Θα πρέπει λοιπόν για να μη δυσφημισθεί όλος ο κλάδος, η χρήση του να γίνεται πολύ προσεκτικά και γι’ αυτό να ακολουθούνται μερικές συμβουλές για την ασφαλή χρήση του καπνιστηριού:
Δεν πρέπει ποτέ να αδειάζουμε το καπνιστήρι μετά το πέρας της δουλειάς, αντίθετα καλό είναι να γίνεται την επόμενη φορά που θα πάμε στα μελίσσια μας και πριν το ανάψουμε ξανά. Μπορούμε να ταπώσουμε τις δυο τρύπες απ’ το καπνιστήρι, με αλουμινόχαρτο που πρέπει να έχουμε μαζί μας ή οτιδήποτε άλλο, κι αυτό θα σβήσει από μόνο του λόγω έλλειψης οξυγόνου. Όταν τελειώσουμε και θέλουμε οπωσδήποτε να σβήσουμε το καπνιστήρι, να ανοίξουμε έναν λάκκο στο έδαφος σε σημείο που δεν έχει χόρτα, να αδειάσουμε προσεχτικά μέσα τις στάχτες, να σκεπάσουμε με χώμα και από πάνω να ρίξουμε νερό. Γενικά, καλό είναι να πετάμε τις στάχτες σε ασφαλές σημείο.
Όταν ανάβουμε το καπνιστήρι να προσέχουμε, ώστε να μην υπάρχουν γύρω μας ξερά χόρτα. Αν υπάρχουν να τα απομακρύνουμε και να καθαρίζουμε το έδαφος καλά.
Καλό είναι να ανάβουμε με κάτι ξερό και μετά να βάζουμε χλωρό κυπαρίσσι, πευκοβελόνες ή τυποποιημένες καύσιμες ύλες, μέχρι το τέλος της δουλειάς.
Ένα δοχείο με κάποια λίτρα νερό είναι απαραίτητο, ώστε να σβηστεί μια μικρή φωτιά αν τυχόν ανάψει.
Την ώρα της επιθεώρησης, να ακουμπάμε το καπνιστήρι στο καπάκι της κυψέλης από την επάνω πλευρά που έχει λαμαρίνα ή στην διπλανή κυψέλη.
Εκτός από την μεγάλη προσοχή και τα μέτρα που θα πρέπει να παίρνει ένας μελισσοκόμος, η τεχνολογία έχει προχωρήσει και στο εξωτερικό κυκλοφορούν καπνιστήρια που ναι μεν βγάζουν καπνό, αλλά δεν εκπέμπουν θερμότητα, υπάρχει επίσης ο «υγρός καπνός» που πωλείται ως υγρό πυκνό για να αναμιχθεί με νερό και χρησιμοποιείται σε μπουκάλι σπρέι και ο «ψυχρός καπνός» που πωλείται σε δοχεία αεροζόλ. Αυτά είναι βολικά για σύντομες επιθεωρήσεις, ελαχιστοποιούν τις πιθανότητες να προκληθεί ζημιά σε δασική έκταση ή ακόμα και σε ανθρώπινες ζωές, αλλά δε γνωρίζουμε τυχόν δυσκολίες ή το αν είναι αποτελεσματικά και συμφέρουν τον μελισσοκόμο.
Επίσης, μια καλή ιδέα είναι οι μελισσοκόμοι να απαιτήσουν τα καπνιστήρια να έχουν επάνω οδηγίες χρήσης, πράγμα που μπορεί να γίνει μόνο από τους κατασκευαστές τους.
Η νομοθεσία προβλέπει πολύ αυστηρούς, σχεδόν ανεφάρμοστους κανόνες, όπως η απαγόρευση της χρήσης καπνιστηριού τις μεσημεριανές ώρες, τα 200 λίτρα νερό ή τα 10 μέτρα από τα δέντρα.
Το σημαντικότερο, κατά την γνώμη μας, είναι η εγρήγορση που πρέπει να διακρίνει έναν μελισσοκόμο, παρ’ όλη την πολύχρονη ή όχι εμπειρία του.
Τι προβλέπει η ελληνική νομοθεσία
Η ελληνική νομοθεσία με την Πυροσβεστική Διάταξη 9/2000 προβλέπει ανάμεσα στα άλλα:
Άρθρο 9 Κάπνισμα μελισσών
1. Το κάπνισμα κυψελών που είναι μέσα σε δάση και δασικές εκτάσεις και σε απόσταση μικρότερη των 300 μέτρων από τις παρυφές των δασών, επιτρέπεται μόνον εφόσον :
α. Γίνει αποψίλωση της βλάστησης του χώρου εγκατάστασης των κυψελών και σε απόσταση τουλάχιστον 5 μέτρων γύρω από τις κυψέλες.
β. Η ελάχιστη απόσταση του χώρου εγκατάστασης των κυψελών από τα δένδρα και θάμνους, είναι τουλάχιστον 10 μέτρων.
γ. Στο χώρο των κυψελών διατηρείται ικανή ποσότητα νερού (τουλάχιστον 200 λίτρα νερού).
δ. Στις κυψέλες και σε εμφανή σημείο αναγράφεται το ονοματεπώνυμο, η διεύθυνση και το τηλέφωνο του ιδιοκτήτη.
Ειδικά κατά την αντιπυρική περίοδο επιτρέπεται το κάπνισμα κυψελών, μόνο μέχρι τη 12η μεσημβρινή και εφόσον ο δείκτης επικινδυνότητας της περιοχής είναι 1 (μικρή) ή 2 (μέση).
2. Το κάπνισμα μελισσών που είναι σε κορμούς δένδρων επιτρέπεται εκτός αντιπυρικής περιόδου, μόνον εφόσον επικρατούν κατάλληλες καιρικές συνθήκες, έχουν ληφθεί τα προληπτικά μέτρα της προηγουμένης παραγράφου και έχει ενημερωθεί η αρμόδια Πυροσβεστική Υπηρεσία για το χρόνο της ενέργειας του καπνίσματος.
Άρθρο 12 Ποινικές Κυρώσεις
Με την επιφύλαξη διατάξεων που προβλέπουν αυστη-ρότερες ποινές, οι παραβάτες του παρόντος κανονισμού διώκονται και τιμωρούνται σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 458 του Ποινικού Κώδικα. (Φ.Ε.Κ. 1459/30-11-2000/Τ.Β).
Σχολιάστε το άρθρο