Εκχύλισμα Πρόπολης: έχει προοπτικές για την αντιμετώπιση του καρκίνου του προστάτη

καρκίνος προστάτη

Η πρωτεομική (η μελέτη των πρωτεϊνών, ιδιαίτερα των δομών και των λειτουργιών τους) αποκαλύπτει πώς μια αρχαία θεραπεία επιβραδύνει τον πολλαπλασιασμό των καρκινικών κυττάρων του προστάτη.

Μια φυσική θεραπεία που προέρχεται από μελίσσια και δεν απαιτεί ιατρική συνταγή επιβραδύνει την ανάπτυξη των καρκινικών κυττάρων και όγκων του προστάτη σε ποντίκια, σύμφωνα με έρευνα από το Πανεπιστήμιο του Σικάγο.

Η χημική ένωση, caffeic acid phenethyl ester ή CAPE, είναι συστατικό της πρόπολης. Η πρόπολη χρησιμοποιείται εδώ και αιώνες ως φυσική θεραπεία για την αντιμετώπιση πολλών παθήσεων, όπως ο πονόλαιμος, οι αλλεργίες, τα εγκαύματα και ο καρκίνος. Όμως, η ένωση δεν έχει πιστοποιηθεί κλινικά λόγω των επιστημονικών αμφιβολιών σχετικά με την επίδραση της στα κύτταρα.

Στη δημοσίευσή τους στο επιστημονικό περιοδικό «Cancer Prevention Research», ερευνητές συνδύασαν συμβατικές μεθόδους για τη μελέτη του καρκίνου μαζί με τεχνικές αιχμής της πρωτεομικής για να ανακαλύψουν ότι το CAPE εμποδίζει τον καρκίνο του προστάτη σε πρώιμο στάδιο, σταματώντας τη λειτουργία του συστήματος των καρκινικών κυττάρων προς την ανίχνευση τροφικών πηγών.

«Όταν ταΐσαμε ποντίκια με CAPE καθημερινά, φρενάραμε την ανάπτυξη των όγκων τους. Μετά από μερικές εβδομάδες, όταν σταματήσαμε τη θεραπεία, οι όγκοι μεγάλωσαν ξανά με τον ίδιο ρυθμό», εξηγεί ο Δρ. Richard B. Jones, επίκουρος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Σικάγο, στο τμήμα για την Έρευνα του Καρκίνου Ben May και στο Ινστιτούτο για τη Γονιδιωματική και Συστημική Βιολογία, καθώς και κύριος συγγραφέας του άρθρου. «Επομένως, δεν σκοτώνει τον καρκίνο του προστάτη, αλλά βασικά φρενάρει επ’ αόριστον τον πολλαπλασιασμό του».

Συχνά, οι φυσικές θεραπείες, απομονωμένες από φυτικά και ζωικά προϊόντα, παρουσιάζονται στην αγορά ως πανάκειες για πολλές παθήσεις, συνήθως με ασαφείς ισχυρισμούς για την αντιοξειδωτική ή αντιφλεγμονώδη δράση τους. Αν και ουσίες, όπως το ginseng ή το πράσινο τσάι έχουν μελετηθεί για τις ιατρικές τους ιδιότητές, η επιστημονική απόδειξη των βιολογικών επιδράσεων των ουσιών συνήθως λείπει.

«Μόλις πρόσφατα, ο μηχανισμός με τον οποίο λειτουργούν αυτές οι φυτικές θεραπείες έχει μελετηθεί», λέει ο κ. Jones. «Η γνώση μας σχετικά με το τί κάνουν ακριβώς οι ουσίες είναι ένα ασύνδετο ποτ πουρί μελετών, εργαστηρίων και συνθηκών. Στο τέλος, έχει μείνει μια ασαφής, ασύνδετη ιστορία για το τί κάνουν και αν θα ήταν χρήσιμες για την αντιμετώπιση της ασθένειας».

Για να μελετήσει τις ιδιότητες του CAPE, ο κ. Chih-Pin Chuu (σήμερα ερευνητής στο Εθνικό Ινστιτούτο για την Έρευνα της Υγείας της Ταϊβάν) δοκίμασε την ουσία σε διάφορες σειρές καρκινικών κυττάρων. Ακόμη και στις χαμηλές συμπυκνώσεις μετά από στοματική χορήγηση, το CAPE επιβράδυνε επιτυχώς την ανάπτυξη καλλιεργημένων κυττάρων απομονωμένων από ανθρώπινους όγκους του προστάτη.

Το CAPE επίσης επιβράδυνε την ανάπτυξη μοσχευμάτων των ανθρωπίνων όγκων του προστάτη σε ποντίκια. Έξι εβδομάδες θεραπείας με την ουσία είχαν ως αποτέλεσμα το μειωμένο ρυθμό ανάπτυξης του όγκου κατά το ήμισυ, αλλά όταν σταμάτησε η χορήγηση, η ανάπτυξη επανήλθε στην προηγουμένη ταχύτητα. Τα αποτελέσματα υποδηλώνουν ότι το CAPE φρέναρε την κυτταρική διαίρεση, αλλά δεν σκότωσε τα καρκινικά κύτταρα.

Για να προσδιορίσουν τις κυτταρικές αλλαγές, οι οποίες μεσολάβησαν στο φαινόμενο, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν μια καινοτομική πρωτεομική τεχνική, εφεύρεση του Jones και των συνεργατών του, την οποία την ονόμασαν «micro-western array». Η συγγενική τεχνική του Western blot είναι εργαλείο ρουτίνας στο εργαστήριο και χρησιμοποιείται για να μετρήσουμε τις αλλαγές ποσοτήτων και δράσεων πρωτεϊνών σε διάφορες συνθήκες. Όμως, σε αντίθεση με το Western blot, στον οποίο ελέγχονται μόνο μερικές πρωτεΐνες κάθε φορά, με την τεχνική της micro-western array, εκατοντάδες πρωτεΐνες από πολλά δείγματα μπορούν να ελεγχθούν συγχρόνως.

Οι κ. Chuu και Jones, μαζί με τους συνεργάτες τους, εκτέλεσαν πολλές δοκιμές micro-western array για να αξιολογήσουν τις επιπτώσεις της θεραπείας με CAPE στις πρωτεΐνες των κυτταρικών οδών που συσχετίζονται με την κυτταρική ανάπτυξη. Στο παρελθόν και χωρίς την καινούργια τεχνική, το κόστος ανάλογων πειραμάτων θα ήταν απαγορευτικά ακριβό.

«Η τεχνική αυτή μας δίνει τη δυνατότητα να ελέγξουμε περίπου 100 διαφορετικές πρωτεΐνες σε ένα ευρύ φάσμα οδών κυτταρικής σηματοδότησης που συσχετίζονται με πολλαπλά αποτελέσματα. Μπορείς να επιλέξεις όλες τους οδούς που επηρεάζονται για να αποκτήσεις σφαιρική εικόνα της κατάστασης, κάτι που πριν δεν ήταν δυνατόν», λέει ο Jones. «Θα χρειάζονταν εκατοντάδες δοκιμές Western, εκατοντάδες ερευνητές και πάρα πολλά χρήματα για αντισώματα».

Τα αποτελέσματα από τις δοκιμές micro-western array έδωσαν στους ερευνητές τη δυνατότητα να δημιουργήσουν ένα νέο μοντέλο των κυτταρικών επιδράσεων του CAPΕ, προσθέτοντας σημαντικά στοιχεία σε προηγούμενες έρευνες των μηχανισμών της ουσίας. Με την θεραπεία CAPE, στις συμπυκνώσεις που σταμάτησαν την ανάπτυξη καρκινικών κυττάρων, καταστέλλεται η δράση των πρωτεϊνών των οδών p70S6 κινάσης και Akt, σημαντικών ανιχνευτών τροφής επαρκούς για την έναρξη κυτταρικού πολλαπλασιασμού. «Φαίνεται ότι βασικά το CAPE εμποδίζει την ικανότητα των καρκινικών κυττάρων του προστάτη να εντοπίσουν τη διαθεσιμότητα τροφής», εξηγεί ο Jones. «Τα κύτταρα σταματάνε όλες τις μοριακές ενδείξεις που σχετίζονται με την ύπαρξη τροφής και έτσι παύουν να έχουν την αναπτυξιακή απάντηση στην τροφή».

Η ικανότητα του CAPE να παγώσει τον πολλαπλασιασμό των καρκινικών κυττάρων, το καθιστά μια πολλά υποσχόμενη συν-θεραπεία μαζί με τις σχεδιασμένες να σκοτώσουν καρκινικά κύτταρα χημειοθεραπείες. Ο Jones προειδοποιεί ότι χρειάζονται κλινικές δοκιμές για να αποδείξουν την αποτελεσματικότητα και την ασφάλεια του CAPE στους ανθρώπους. Όμως, τα πειράματα με CAPE προσφέρουν ένα προηγούμενο για να ξεκλειδώσουμε τους βιολογικούς μηχανισμούς και άλλων φυσικών θεραπειών, ίσως με αποτέλεσμα να περάσουν στη φάση κλινικών μελετών. «Ένα χαρακτηριστικό πρόβλημα των φυτικών θεραπειών σε κλινικές μελέτες είναι ότι κανένας δεν γνωρίζει με σιγουριά το αποτέλεσμα των θεραπειών αυτών και έτσι οι ερευνητές είναι πολύ επιφυλακτικοί στην υιοθέτηση θεραπευτικών στρατηγικών»,εξηγεί ο Jones. «Τώρα μπορούμε να δείξουμε ποια τμήματα της κυτταρικής φυσιολογίας επηρεάζονται από τις συγκεκριμένες ουσίες».

Σχόλιο από εμάς:

Εργασίες σαν αυτές δίνουν πιο πολύ χώρο στην έρευνα για τις επιδράσεις «φυσικών ουσιών» σε θεραπευτικές διαδικασίες. Ο δρόμος είναι μακρύς και στρωμένος με ισχυρά συμβατικά θεμέλια. Οι μελισσοκόμοι πάντως δεν θα  πρέπει να προτείνουν θεραπείες, ειδικά σε τόσο δύσκολες παθήσεις. Δεν είναι γιατροί. Αυτό που οφείλουν να κάνουν, είναι να παράγουν όσο περισσότερο «ασφαλή και καθαρά» μελισσοκομικά προϊόντα μπορούν και να τα προσφέρουν σε λογικές τιμές σε αυτούς που τα ζητάνε. Τα μελισσοκομικά προϊόντα μπορεί να είναι σύμμαχοι στην αντιμετώπιση κάποιων ασθενειών. Δεν είναι πανάκεια. Αν ήταν, τότε όλοι οι μελισσοκόμοι θα ήταν υπεραιωνόβιοι.

Σχολιάστε το άρθρο